(Short English version below)
Begin februari gingen we skiën, in Italië, vlak nadat Bert zijn eerste ice cross gereden had.. Op zich niks speciaal, ware het niet dat het voor ons beide zo’n dikke tien jaar geleden was dat we nog eens op een échte berg gestaan hadden. Eens vier uur skiën in Snowworld te Landgraaf, ja dat wel, maar zo’n échte berg, met blauwe, rode en zwarte pistes… Nee, dat was lang geleden.
En daarna keihard vallen!
’t was immers in de winter van 2008 toen ik, Treesje, van de berg denderde en heel gracieus mijn kruisbanden scheurde. Een ritje op de snowmobile later, zat ik voor de rest van de week – want ja, zoiets gebeurt op dag één… – in de chalet, croque monsieurs te bereiden voor de rest van het gezelschap dat wel nog vlot kon skiën. Tegen het einde van de week kreeg ik gelukkig wel gezelschap van een tweede ongelukkige. Al bij al was het wel een leuke vakantie maar de schrik om te skiën zat er wel in. Eens thuis liet ik de knie opereren maar tijdens de revalidatie moest ik een andere dringende operatie ondergaan, en nog eens tijdens die revalidatie drong zich nóg een andere operatie op. Van revalideren en op tijd naar de kiné gaan was geen sprake. Vandaag, 11 jaar later, zijn de gevolgen daar nog steeds voelbaar van.
Dat we dus terug op de piste stonden was zéér spannend. Zeker toen bleek dat we al direct de verkeerde lift genomen hadden naar een zijde van de berg waar alleen rode en zwarte pistes bleken te zijn. Aaargh. Paniek. Gelukkig verhulde de mist veel en was er nog niet veel volk. Ik geraakte veilig beneden. Bert… die was na vijf minuten al niet meer te zien! Als een hinde sprong hij op zijn bord en zoefde met ongelofelijk zelfvertrouwen naar beneden. What a guy!
We besloten daarna toch maar wat blauwe pistes op te zoeken, maar die bleken zo mogelijk nog moeilijker. Niet al te steil, maar wel smal wat maakte dat het afremmen (met mijn gebrekkige techniek) niet evident was. Dan maar terug een schappelijke, brede, rode piste zoeken. Drie valpartijen later, waarvan eentje kantje-boordje, was de maat vol. ’t was toen gelukkig wel al in de namiddag en de benen waren moe!
Best een prima dagje, voor herhaling vatbaar!
———-
ENGLISH VERSION
We went skiing! For some this might not seem special, but being back on the slopes after a skiing accident 10 years ago, for us this was quite a milestone. It was scary in the morning but luckily the fog disguised the steepness of the slope, fun around noon when the sun came out and we found our groove and extremely tiring in the evening! In the end, we had a great day in the ski resort of Via Lattea! We highly recommend this area for those who need all kind of slopes. There’s lots to choose from! Many elevators take you where you want to be and there are plenty of opportunities on the mountains to stop and have coffee to regain your confidence (haha, speaking from experience! ;)).
———-
FUN FACTS!
✔ Via Lattea means Milky way
✔ Sestrière is derived from the Roman name: “ad petram sistrariam” which means “at sixty miles from Rome”
———-
TRIP DETAILS
Date: 11.02.2019
Location: Sestrière, Ski Resort Via Lattea, Turin area
Access to the slopes: € 38.00 per person
Ski rental: I guess it was around € 28.00 euros for one day
Parking: € 5.00 for the whole day
Overnight stay: Appartemento Dal Maestro Serafino, Pragelato
———-
FOLLOW US TODAY!
Hi, we are Bert & Treesje, two travel enthusiasts who want to share their life & travel with you. We are just starting out so we can really use your support! Hit the subscribe button, send us your comments and help us becoming the travel vloggers we want to be. We mainly travel in Europe and want to be your guide to finding the special places, hidden away for the masses. We have a very particular view on life but to find out how we think life should be, you’ll need to get to know us! We are based in Belgium. Should you be interested in traveling here, send us a message!
———-
GET TO KNOW US!
Website ∞ http://bit.ly/wegaaneenszotdoen
Instagram ∞ http://bit.ly/IG_Treesje
YouTube ∞ http://bit.ly/YouTube_Treesje
