En met dat zot doen bedoelde hij “laten we voor onze eerste date eens backstage bij Pukkelpop gaan kijken”. Ik viel bijna uit mijn zetel.
Hij had via de Classic Vespa Club van Hasselt een uitnodiging gekregen om, met de Vespa uiteraard, backstage te gaan kijken op één van de grootste festivals van het land. Wat spannend, zeg! Een eerste date. Meteen achterop de Vespa. Backstage bij Pukkelpop. Dat dat een first date zou worden om nooit te vergeten, stond toen al vast. Ik zei “deal” en we maakten de afspraak concreet. Vier dagen later zouden we elkaar ontmoeten.
Op het moment van dit gesprek, wat via chat verliep (#moderneromantiek), zat hij in Polen. En ik thuis in mijne zetel. Na één dag chatten / sms’en waren we te nieuwsgierig geworden. Die avond zou hij thuiskomen van Polen. Het was half één ’s nachts toen we afspraken op de Grote Markt van Hasselt. Het was half twee toen de eerste café ons vriendelijk liet weten dat ze gingen sluiten. Het was vier uur toen de tweede cafébaas ons op straat zetten. Het werd al licht toen we besloten om afscheid te nemen. Dat beloofde voor backstage-date!
En inderdaad, toen we die maandag samen op de Vespa reden naar Kiewit werden we niet alleen stapelverliefd op elkaar, maar ook op het Vespagebeuren. De samenhorigheid tussen mensen met dezelfde passie is geweldig om mee te maken en laat ons sinds die dag niet meer los. Net zoals we elkaar niet loslaten, en eigenlijk toch nét wel. We zien elkaar vaak een aantal dagen na elkaar niet en dat maakt dat we altijd iets te vertellen hebben, altijd iets te tonen en altijd iets te luisteren…
Nog steeds gaan we elk jaar naar Pukkelpop. Het luidt voor ons elke keer weer een nieuw jaar in waarin we onszelf en elkaar beter leren kennen én, nog belangrijker, elkaar steeds blijven stimuleren om te groeien. ’t is maar wat chik dat Chokri speciaal om dat te vieren zo’n groot feest geeft *gniffel* ;-).
